Okey Dışarı!!!

27 Haziran akşamı bass gitarımı Rıfat Usta’dan almak üzere iş çıkışı planlanmış bir şekilde Murat’la birlikte Tünel’e hareketlenmişken Özge’den bir telefon geldi. Gloria Gaynor konserine fazla bilet varmış gider miyiz? şeklinde bir soru ile karşılaştım. Uzun zamandır görmediğimiz arkadaşlarımız ile görüşme fırsatı olması açısından iyi bir teklifti. Bir afallama, apışma ve karar verememe devresini atlattıktan sonra konsere gitmeye karar verdik. Benim bu kararı vermem Murat’ın gerçek bir Rambo olduğunu da öğrenmeme neden oldu. Rıfat Usta’dan hem kendi gitarını hem de benim bass gitarımı sırtlanıp Kadıköy’e giden bir adamın başka bir şey olması imkan dahilinde değil zaten. Üstelik o bunları yaparken ben Gloria Gaynor gibi okey e dönen bir efsanenin yer yer taş çalarak oynadığı Okey’i izliyordum.

Sonuç itibariyle çoğu şarkıyı idare edecek şekilde (taş çalarak) söyleyen Gaynor bazı yerlerde gerçek zorlamalar yaparak sesiyle geceye imzasını attı. Arkasında ki Soul Band (ben öyle isim koydum) yeterliydi. Tam bir görev adamı olan basçı ve davulcu aksatmadan alt yapıyı verirken trompet, trombon ve saksafon araları süslüyordu. Zenci vokalistlerin desteğiyle keyifli bir gece geçirdik. Heavy Metal Gitarist’i kılıklı gitarcının wah-wah ile soul çalması da enteresandı. Müzikal açıdan inanılmaz bir şey yoktu ancak Every Breath You Take ve Killing Me Softly cover’ları gerçekten keyifliydi.

Açıkhava tıka basa dolu değildi ki zaten buna şaşırmadım. Yer yer muhabbet ederek konseri izledik. 5 parçadan sonra içeri kaçıp geri geldi zaten Gaynor. Güzel resimler de çektik ama henüz elime ulaşmadığı için buraya koyamadım.